Kışın sert geçtiği eski zamanlarda üç katlı evlerin ara katı ''kışlık oda'' olarak inşa edilir, bu odanın tavan yüksekliği sobayla kolayca ısınsın diye alçak tutulurdu. (2.00 mt civarı).
- Kışlık odalar genellikle evin ara katında veya ortasında yer alırlardı. Böylece hem alttan hem de üstten gelen ısıyı koruyabilirlerdi. Ayrıca evin dış duvarlarına yakın olmamak, soğuk havanın etkisini azaltırdı.
- Kışlık odaların tavan yüksekliği diğer odalara göre daha alçaktı. Bu, ısı kaybını önlemek ve sobayla daha kolay ısıtmak içindi. Sobanın bacası da evin içinden geçirilerek, ısıyı dağıtmak için kullanılırdı.
- Kışlık odaların duvarları ve zeminleri de yalıtım malzemeleriyle kaplanırdı. Örneğin, duvarlara kilim, halı, yün veya saman asılır, zeminlere ise hasır veya kilim serilirdi. Bu malzemeler hem sıcak tutar hem de nem alırdı.
- Kışlık odaların pencereleri de küçük ve azdı. Bu da ısı kaybını azaltmak içindi. Pencereler genellikle güneye veya güneş alan bir yöne bakardı. Böylece gün ışığından da faydalanılırdı. Pencerelerin camları ise çoğunlukla yoktu veya çok inceydi. Bunun yerine, yağlı kağıt, mika veya jelatin gibi malzemeler kullanılırdı.
Kısacası, kışlık oda, kışın sert geçtiği eski zamanlarda, ısınmak ve hayatta kalmak için en uygun oda türüydü.
Comments